Torre de Amarante

sábado, 31 de julio de 2010

REVISTA DE PRENSA. O PROGRESO

El Concello de Antas asume deficiencias en las piscinas y dice que regulará su uso
Etiquetas: Lugo, uso, piscinas, deficientas, Antas

30/07/2010 - María Graña González (Lugo)
El alcalde de Antas de Ulla, Javier Varela, reconoció en el pleno celebrado este jueves el deficiente estado en el que se encuentran parte de las instalaciones deportivas, entre las que destacan las piscinas municipales. Varela se comprometió a debatir en septiembre una ordenanza que regule el funcionamiento de todas las instalaciones deportivas.


SIN RESPUESTA

El grupo municipal socialista, por su parte, criticó la actitud del alcalde por no responder a ninguna de las preguntas planteadas en el pleno. Según Pilar García Porto, portavoz socialista, «as preguntas que realizamos neste novo pleno, agás unha, foron feitas xa ó alcalde en anteriores ocasións, pero sempre coa mesma resposta: contestación na seguinte reunión, que nunca se produce», aseguró.

En el pleno de ayer se aprobó por unanimidad la autorización para realizar una operación de crédito para que el Concello pueda afrontar el pago de facturas pendientes desde el año 2007, según manifestó la portavoz socialista.

Tanto el Partido Socialista como el Bloque Nacionalista Galego coincidieron en la presentación de un ruego para solicitar el arreglo de todas las marquesinas del municipio, muchas de ellas con cristales rotos.

Ambos, además, destacaron el «oscurantismo» que mantiene el alcalde sobre cuestiones relacionadas con cuentas y datos económicos del Concello.

O PSdeG-PSOE DE ANTAS DE ULLA CRITICA A PÉSIMA XESTIÓN ECONÓMICA E DE RECURSOS QUE FAI O GRUPO DE GOBERNO COAS PISCINAS PÚBLICAS

As piscinas públicas de Antas de Ulla son un dos maiores atractivos que ofrece o noso Concello durante o verán, e sen dúbida é a zona que máis actividade rexistra, pero unha vez máis e como o Psoe ven denunciando dende fai anos as piscinas e o resto das instalación deportivas atópanse nunha lamentable situación de deterioro e abandono. As labores de mantemento e conservación non se realizan en todo o ano e é preocupante que só se lles adiquen 10 ou 15 días de verdadeiro traballo xusto antes da apertura ó público, tempo que por outra banda resulta insuficiente o cal demostra a situación na que se atopan.
Deterioros
No entorno das piscinas existen graves deterioros de elementos que forman parte das instalación:
A pintura dos vasos das piscinas está totalmente desconchada.
As reixas que rodean as piscinas para tapar as canles que recollen o exceso de auga que recollen as piscinas están arrancados, rotos e desperdigados.
Nos escalóns que suben ós tobogáns hai plaquetas rotas, detalle ater en conta pois esta é unha zona á que os usuarios acceden descalzos.
Estos exemplos son unha mostra do abandono no que se atopan as instalación ó longo do ano pero sobre todo agora que están sendo utilizadas polo público, así como a total inexistencia de medidas de seguridade en toda a área a que calquera pode acceder.
Por outra banda a vexetación medra ó seu antoxo sen que por parte do Concello se fagan as debidas labores de mantemento.
Medidas hixiénicas
As duchas non funcionande xeito regular, os aseos públicos e os vestiarios están sucios e abandonados, e non debemos esquecer que son de uso público polo que as medidas de conservación e as hixiénico-sanitarias teñen que ser especialmente rigurosas, sobre todo tendo en conta a masiva afluencia de público das instalación.
O pavillón polideportivo, a pesar de que se fixeron inversións, non se aprecia que se fagan labores de conservación entre outros pola suciedade que hai, polos excrementos das aves que campan por dentro as súas anchas e pola falta de hixiene nos vestiarios que utilizan os equipos de fútbol durante a tempada así como os que participan no maratón de fútbol sala.
Almacén municipal
A zona do aparcamento asemella máis un almacén municipal que outra cousa . Aquí podemos atopar dende bidóns de productos químicos, bloques, farolas tiradas que están sin estrenar.
Esta área recretiva é o maior atractivo que ofrece Antas de Ulla durante o verán compartindo cos visitantes unha imaxe de completo desorden e falla de coidados.
É preciso decir que todos os gastos ocasionados pola área recreativa recaen directamente nos petos dos cidadáns de Antas de Ulla a través dos presupotos municipais, sen que ningún visitante faga aporte económico algún, de xeito que tamén supón unha fonte de gastos para os veciños ademais da incomodidade de compartir as instalación cun numerosísimo público.
Todo o exposto pon en evidencia mala xestión económica e dos recursos que se fai dende o equipo de goberno, que neste caso, como noutros moitos o único que fan é improvisar con actuacións non previstas de xeito que nunca se coñece cal é a data de apertura das piscinas ata que abren, nin e pode calcular con certeza que gastos hai que facer porque ó estar completamente abandonadas é prácticamente imposible calcular os costes da posta a punto.
O máis grave é o risco permanente de sofrir accidentes dentro das instalación por non cumplir a normativa aplicable en Galicia nin facer as labores máis básicas de mantemento, xa que atopamos numerosos desperfectos nos pasillos que rodean as piscinas donde é moi fácil que se produzan cortes nos pés.

Los socialistas hemos vuelto del siquiatra

Creo que los ciudadanos pueden estar tranquilos respecto al partido que gobierna España: el PSOE (es verdad) tuvo un momento sicológico delicado, pero hoy ya está mentalmente sano. No sólo sano, sino seguro de sí mismo y convencido de lo que tiene que hacer. Todas las contradicciones entre ideas que nos originó la crisis económica se han terminado. Los socialistas entendemos perfectamente que no se pueden prestar servicios sociales estatales sin que el Estado tenga dinero o crédito. Reconocer esto ha sido un trauma, pero lo hemos reconocido.
Durante muchos años los socialistas hemos podido defender todo tipo de progresos en las atenciones a los más desfavorecidos. No me hagais recordar cifras de salario mínimo, pensiones, atención a dependientes y más cosas.

La economía española permitía elegir: ¿quieres más protección social o quieres inversiones? Los socialistas decidimos que era prioritario atender los problemas de desigualdades sociales e hicimos todo tipo de equilibrios para mantener las inversiones en infraestructuras.

Y -lo que es más importante- toda la estrategia tenía todos sus titulares centrados en conceptos como igualdad y progreso.

Pero un día alguien avisó de que no había dinero para todo. Había empezado una crisis económica internacional de tamaño desconocido hasta entonces. Y los socialistas pensábamos y opinábamos que no era tan importante: se podían mantener los esfuerzos sociales.

Pasó el tiempo y todos los que soñamos en socialista hemos tenido que reconocer que no hay dinero, que no hay recursos para atender todo lo que teníamos planificado. Que la crisis económica era muy importante.

Y entramos en crisis sicológica/política.

Un “buen” socialista pensaba que la crisis no era para tanto y que los culpables eran los mercados. Nadie tomó decisiones acordes al reto mundial. Seguro que poquísismos socialistas hubieran adoptado decisiones drásticas cuando esperabamos que la tormenta escampara.

Pero se vió que la crisis era muy seria y que había que cambiar la estrategia y el mensaje. En política, estas cosas tan rotundas no se pueden hacer sin visitar primero al siquiatra. El PSOE ha ido (hemos ido) al siquiatra y hemos vuelto curados y con ánimo reforzado.

Hay que decir a los ciudadanos que se impone un alto en el camino de aumentar el apoyo a los desfavorecidos. Un alto en el camino. Hay que decir a los ciudadanos que hay una crisis económica internacional como no habíamos conocido ninguno de nosostros. Hablemos de las consecuencias que nos afectan. Hay que decir a los ciudadanos que, lo que está haciendo el PSOE, lo habría hecho cualquier otro partido porque se nos iba España al sumidero. Otra cosa es que podamos reprochar el oportunismo de algunos.

Hay que decir a los ciudadanos que estamos decididos a resolver lo mejor posible el reto de la crisis siempre teniendo en cuenta a los más desfavorecidos. Y con confianza absoluta que España saldrá de esta crisis.

Es verdad que muchos socialistas hemos tenido que pasar por el siquiatra: se nos rompía la ilusión.

Pero hemos vuelto del siquiatra reforzados: hay una ilusión para cada momento de la vida de España, ahora la ilusión debe ser superar la crisis. Y luego volveremos a despertar otras ilusiones.

La izquierda ha avanzado siempre dos pasos adelante y uno para atrás. Toca el de atrás. Pero con un buen siquiatra político todos lo entenderemos bastante bien.

Luis Solana es militante socialista y promotor de Nuevas Tecnologías

www.luissolana.com